Ik heb er wel eens last van, van uitstelgedrag. En dan vloeken. Of zuchten. En steeds opnieuw denken dat ik de volgende keer vroeger zal beginnen. Wat ik uiteraard niet doe.
Bij het vorige trouwfeest haalde ik de deadline maar net. Dit jaar ben ik naar mijn normen eeuwen op voorhand klaar. Ik maakte een jurk, vond in de solden een gilet voor erop en zowaar nog een paar accessoires. Maar die jurk krijg je dus voorlopig nog niet te zien. De lieverds trouwen op 18 juli, nog even wachten dus.
Al beloof ik niet dat de jurk hier snel daarna zal verschijnen. In naaien en bloggen loopt mijn uitstelgedrag namelijk nogal uit de hand. Tussen idee en uitwerking zit vaak schandalig veel tijd. In mijn hoofd maakte ik al zoveel stukken… Soms zitten er teveel in mijn hoofd en weet ik niet meer waaraan eerst beginnen. Ik ben geen snelle naaister dus voor die uitwerking heb ik nog meer tijd nodig. Dan duurt het vaak nog langer vooraleer ik aan foto’s geraak. De zon schijnt niet of het kleed zit in de was of mijn lief is niet thuis om foto’s te trekken. En dan nog bloggen. Soms zitten er al zinnen in mijn hoofd, soms begin ik gewoon te schrijven. Soms gaat dat heel snel, soms duurt dat dus wat langer.
Deze jurk is daar het beste voorbeeld van.
Ik wist al dat ik ze wou maken toen het patroon vorig jaar verscheen. Toen kwamen daar eerst de blousen tussen. De module blouse-jurk in de naailes, weet je wel. Na de uitdaging van de bloesjes, had ik nood aan eenvoud dus kwam er in maart eerst nog deze winterjurk van onder de naaimachine. Ondertussen lag de stof in april al te wachten. Vogels en June, dat leek me wel een match. Ik vond ze bij Georgette.
In mei was de jurk eindelijk klaar. In juni droeg ik ze de eerste keer, heel toepasselijk. Toen vond het lief ook een momentje voor een paar foto’s. En voila, in juli staat ze online. Meer dan een jaar later dus.
Maar kom. Ik draag ze graag. En misschien kan ik dan nu beginnen aan die jumpsuit die ik ook al ongeveer een jaar in mijn hoofd heb zitten?
So Sanne 