Wie herinnert zich dit nog? Bambi, die kennen we allemaal. Wist je ook dat zijn meisje Faline/Féline heet?
Ik wel. Een collega beviel immers zo’n 12-tal weken geleden van een Féline.
Nu was ikzelf al een tijdje fan van een hertjesstofje (Félines blijkbaar, geen Bambi’s) en vond het hier. Ik maakte er een rokje mee zoals ik dat bij bij Katrien in het naaiatelier had geleerd, waar ik ook dit maakte .
Een gevoerd vierpandenrokje met een hoge tailleband en blinde rits. Een uitdaging om dat zelf opnieuw te maken maar Katriens motto indachtig dat ik elk stuk twee keer moet maken, ging ik aan de slag. Mijn eigen versie van de Boho-rok.
De print stelde de eerste horde. Ik wou de hertjes mooi in elkaar laten overlopen dus daaraan ging wat gepuzzel vooraf.
De voering werd een witte. Ik vond geen rood dat erbij paste. Voor de tailleband koos ik effenrood katoen, dat goed combineerde met het rode biaislint onderaan de zoom.Tevens mijn eerste experiment met biaislint dat ik dankzij haar en haar tot een goed einde bracht. Het viel een pak beter mee dan ik verwacht had dus ik moet snel om meer biaislint!
De rits heeft me daarentegen wat meer bloed, zweet en tranen gekost… Maar ze zit erin!
Om de tailleband te sluiten, overtrok ik twee knoopjes met stof.
En omdat ik echt weg ben van die hertjes, een extraatje op de tailleband geappliqueerd en met de hand vastgezet. Ik maakte de tailleband daarom iets breder.
Hello Bambi!
Vandaag ging ik nog eens bij meisje Féline op bezoek. Omdat ze nog een cadeautje tegoed had, maakte ik dit weekend mijn eerste rokje met elastiek dankzij Het Boek. Geen rits dus minder gevloek, zo zou je denken… Uit de drie puntjes mag je terecht afleiden dat het tegendeel het geval was. Een eerste keer iets maken en wat tijdsdruk, dat is niet bepaald bevorderlijk voor mijn productiviteit. De tailleband was een ‘derdekeergoedekeer’-gevalletje.
Een rokje vol hertjes Féline. Haar mama zal het nog even in de kast moeten leggen tot ze groot genoeg is om met Bambi te gaan spelen.